Η ευτυχία είναι ταξίδι, η ζωή είναι ταξίδι, ταξίδεψέ το!

Έτσι γίνονται τα ταξίδια, έτσι αγγίζονται οι ψυχές και οι δρόμοι που διένυσες γίνονται κομμάτια δικά σου. Ταξιδεύεις τα χρώματα, τα αρώματα, τις γεύσεις, τις φωνές κι ο προορισμός χαράσσεται στο ίδιο σου το σώμα!

Τα ταξίδια γίνονται με έναν σάκο στους ώμους και με τη σκέψη πως κανείς δεν κατάφερε να ανακαλύψει σε μια μέρα όλο τον κόσμο, γι’ αυτό πάψε να μετράς πόσος χρόνος σου απομένει, μόνο νιώσε! Την αρχέγονη ύλη σου να ενώνεται με την ιστορία κάθε τόπου, το χθες του και το σήμερά του, ένα, μέσα σε λίγες ημέρες και η ψυχή σου να παραδίνεται να γευθεί ετούτο το άγνωστο μέχρι που να ανακαλύπτει στο άγνωστο αυτό, κάτι δικό της!

Έτσι γίνονται τα ταξίδια, θες πρωταρχικά να ανακαλύψεις άλλους ανθρώπους σε έναν άλλο κόσμο, μα κι εσένα ανάμεσα σε αγνώστους γιατί κάπου, κάπως οι άνθρωποι ενώνονται στο χωροχρόνο. Όλοι ένα κι όλοι τόσο διαφορετικοί. Άλλο δέρμα, άλλα μάτια, αλλά μαλλιά, άλλη κουλτούρα, άλλη ζωή! Ξαφνικά οι άγνωστοι του δικού σου τόπου γίνονται γνωστοί, γίνονται φίλοι, γίνονται δικοί σου άνθρωποι κι όμως όταν επιστρέφεις στον δικό σου τόπο, αισθάνεσαι τόσο μόνος και μακριά από όλους! Κι αναρωτιέσαι πού πήγαν οι άνθρωποι;

Έτσι γίνονται τα ταξίδια, ταξιδεύεις τα χιλιόμετρα με τραίνα, λεωφορεία, αεροπλάνα, πλοία μα τις εμπειρίες τις ταξιδεύεις με την ψυχή σου! Αυτά τα χιλιόμετρα δεν γερνούν το κοντέρ, δεν γράφουν κούραση, μετρούν αντίστροφα στο χρόνο και η ψυχή ξαναγεννιέται.

Έτσι γίνονται τα ταξίδια, πότε σε τόπους κοντινούς και πότε σε μακρινούς, δεν έχουν σημασία οι αποστάσεις και δεν θα έπρεπε, σαν θες να ταξιδέψεις. Αρκεί να μη σταματάς να διψάς για να ανακαλύψεις καινούργιους προορισμούς, καινούργιες διαδρομές, γιατί υπάρχουν κι εκείνα τα ταξίδια που γίνονται με τα όνειρα, που παίρνουν σάρκα και οστά με την σκέψη και εισιτήριο την φαντασία!

Κάπως έτσι να τολμάς να ταξιδεύεις, σαν σε μια αχαρτογράφητη απόσταση του μυαλού με την ψυχή σου, της καρδιάς με της λογικής σου και της ανάγκης σου να ξετυλίξεις ολοένα και περισσότερες πτυχές αυτού που είσαι! Έτσι γίνονται τα ηχηρά ταξίδια, όταν ακούς την φωνή μέσα σου να γελά, να χαιρετά και να αναγνωρίζει ως μοναδικό λιμάνι εσένα και τη δική σου ευτυχία!

Γι’ αυτό ταξίδεψε, φτάσε όσο πιο μακριά μπορείς• η ευτυχία είναι ταξίδι, η ζωή είναι ταξίδι, ταξίδεψέ το!

Ρίνα Σερέτη

15 ημέρες, 12 χώρες, 5000 χιλιόμετρα, καλοκαίρι 2019

Μετά από ένα μακρύ διάστημα απουσίας αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε ένα μακρύ ταξίδι στην Πολωνία περνώντας από διάφορες περιοχές και πόλεις. Ξεκινήσαμε λοιπόν 2 αυτοκίνητα από Θεσσαλονίκη 24/6/2019 και διανυκτερεύσαμε στην Βουδαπέστη για 2 βράδια σε καμπιγκ μέσα στην Βουδαπέστη. Καταπληκτική πόλη την χωρίζει ο ποταμός Δούναβης στην Βούδα και στην Πέστη. Πολλοί τουρίστες, χρήσιμα τα κόκκινα λεωφορεία που προσφέρουν και απογευματινή βαρκάδα στον Δούναβη στο πακέτο. Προσωπικά μου άρεσε πιο πολύ η Βούδα είναι για μένα πιο γραφική.

Συνεχίσαμε και αφού περάσαμε την Σλοβακία διανυκτερεύσαμε στα νότια της Πολωνίας στην περιοχή Ζακοπάνε.

Συνεχίσαμε για Κρακοβία όπου μείναμε και εκεί σε καμπιγκ για 2 βράδια στα περίχωρα της πόλης. Επισκεφθήκαμε τα αλατωρυχία της περιοχής.

Συνεχίσαμε το ταξίδι βόρεια για Ντανσκ στην διαδρομή περάσαμε από Βαρσοβία. Στο Ντανσκ μείναμε ένα βράδυ 

Το επόμενο βράδυ μείναμε στο Βρεσλάου μια περιοχή της Πολωνίας όπου γινόταν αγώνας 4Χ4 τον οποίο και παρακολουθήσαμε.

Το επόμενο βράδυ διανυκτερεύσαμε σε δάσος της Πολωνίας με καταπληκτική θέα.

Συνεχίσαμε για Κροατία και ο φίλος Μιχάλης ανακάλυψε μια παραλία όλα τα λεφτά όπου και μείναμε για το βράδυ.

Συνεχίσαμε περάσαμε από Ζαντάρ και Ντουμπόβνικ και διανυκτερεύσαμε σε παραλία στο Μαυροβούνιο όπου για ένα περίεργο λόγο μάλλον κατάλαβαν ότι το ταξίδι μας τελείωνε και έριξαν πολλά πυροτεχνήματα. Περάσαμε από Αλβανία και από Κρυσταλλοπηγή Ελλάδα.

Διασχίσαμε 12 χώρες   Σκόπια, Σερβία, Ουγγαρία, Σλοβακία, Πολωνία, Τσεχία, Αυστρία, Σλοβενία, Κροατία,Βοσνία, Μαυροβούνιο και Αλβανία. 

Παραλειπόμενα: Οι Ούγγροι αστυνομικοί και τελωνειακοί είναι στην πλειοψηφία τους αγενείς.

Στα σύνορα για να μπεις στο Μαυροβούνιο η ταλαιπωρία είναι απίστευτη καθότι οι αστυνομικοί πληκτρολογούν το ονοματεπώνυμο και την πινακίδα με το ένα δάκτυλο. Χρονομέτρησα τον αστυνομικό όταν περάσαμε και για να γράψει 2 ονόματα και μια πινακίδα έκανε με το ρολόι 12 λεπτά, τι να πει κανείς. Στο φεύγα από Μαυροβούνιο στα σύνορα με Αλβανία ακόμη χειρότερη η κατάσταση μιάμιση ώρα αναμονή μέσα στον ήλιο. 

Παρόλα τα χιλιόμετρα όλα πήγαν καλά χωρίς προβλήματα, περάσαμε καταπληκτικά, γεμίσαμε μπαταρίες και επιστρέψαμε με ευχάριστες αναμνήσεις.